رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک اصفهان گفت: ۱۰۰ درصد برندهای تولید داخل کیفیت مطلوب دارند اما با نبود فرهنگ‌سازی واردات اجناس خارجی و استقبال مردم از کالاهای خارجی برند ایرانی ناشناخته مانده است.
تولید پوشاک ایرانی این روزها به بدترین وضع خود در 3 دهه اخیر رسیده و رشد روزافزون واردات بی‌رویه، قاچاق، موانع تولید و نبود زیرساخت‌های نوین صنعت پوشاک را به ورطه نابودی کشانده است.
به گزارش سایت نساجی امروز به نقل از خبرگزاری تسنیم ، سالیان سال است که پوشاک ایرانی با همجه واردات رسمی از گمرک و قاچاق پوشاک اسم و رسم دیرنیه را از دست داده و برخی تولیدکنندگان ایرانی هم از بازارهای جهانی دست کشیده‌اند و به مرور زمان ایران به خریدار تولیدات وارداتی تبدیل شده، وقتی این روزها صحبت از لباس و مد در صنعت تولید پوشاک می‌شود بیشتر نام کشورهای آسیایی و غربی می‌درخشد، اما با در نظر گرفتن تاریخ، قدمت پارسی و وجود اقوام مختلف در ایران، نمی‌توان زیبایی در رنگ، طرح، مدل و جنس لباس‌های ایرانی را نادیده گرفت.
در این میان تبلیغات گسترده استفاده از پوشاک مارک‌دار طی سالهای اخیر، ذائقه مردم ایران را برای خرید اجناس با برچسب‌ها و برندهای معروف تحریک کرده طوری که جوانان با الگوگیری از برنامه‌های کاذب ماهواره‌ای ترجیح می‌دهند لباس‌هایی را بر تن کنند که صرفاً برچسبی داشته باشد حال فرقی نمی‌کند این لباس دوخت داخل باشد یا خارج، آنها فقط درصدد رفع این نیازهای کاملاً غیرضروری هستند.
اما از طرف دیگر تولیدکنندگان داخلی وقتی شاهد این نیاز سیری‌ناپذیر برخی مردم و جوانان امروزی هستند به جای تولید با کیفیت، ارزان پوشاک داخلی و عرضه گسترده آن، دست به کاری راحت‌تر و مقرون به صرفه‌تر می‌زنند، واردات پوشاک چینی و ترک یا دوخت و چاپ برچسب‌ها و برندهای تقلبی معروف خارجی بر روی پوشاک تولید داخل. در این میان پوشاک داخلی هم سعی می‌کند با سایر برندها رقابت کنند و جایگاه خود را در بازار داشته باشند هر چند کار سختی دارند.
طبیعی است اگر این چرخه به همین منوال ادامه یابد نه تنها روز به روز شاهد تعطیلی کارخانه‌های تولید پوشاک داخلی خواهیم بود، بلکه بازار پوشاک قرق در اجناس بیگانه می‌شود و دیگر کالای ایرانی جایگاهی برای قد علم کردن ندارد.
بر همین اساس مقام معظم رهبری عنوان «حمایت از کالای ایرانی» را در برای سال 97 اعلام کردند. پیش از این و در سالهای قبل نیز رهبر معظم انقلاب بر حمایت از تولید، کار و سرمایه ایرانی تاکید کرده بودند، اما آن نتیجه مطلوب حاصل نشد.
حالا با فراخوان «حمایت از کالای ایرانی»، آحاد ملت هم خطاب قرار گرفته‌اند تا با حمایت از تولیدات فرزندان خودشان، چرخ اقتصاد و زندگی خانواده ایرانی را به حرکت درآورند. به امید اینکه نگاه مسئولان هم از دروازه‌های ورودی گمرک، به دستان توانمند جوانان کشورمان دوخته شود.
در همین راستا خبرگزاری تسنیم در استان اصفهان اقدام به برگزاری میزگردی با عنوان چالش‌های صنعت نساجی و پوشاک با محوریت حمایت از کالای ایرانی کرده است.
در این میزگرد احمد تقی‌زاده رئیس اتحادیه پارچه فروشان اصفهان، ابراهیم خطابخش رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک اصفهان و مظفر چلقمانی رئیس انجمن صنفی کارفرمایان نساجی استان اصفهان حضور یافتند.
شرح گفت‌وگو با ابراهیم خطابخش رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک دوخته اصفهان را در این میزگرد در ادامه می‌خوانید.
مدل و لباس ایرانی در بازار اصفهان از چه جایگاهی برخوردار است؟
خطابخش: اصفهان قطب صنعتی منسوجات بوده و هست در ایران پارچه‌های فاستونی با مطلوبترین کیفیت بافته، تولید و صادر می‌شد، در سالهای 64 تا 68 پارچه درجه ممتاز ایران‌کوب در کشور تولید، مصرف و صادر می‌کردیم، اما متأسفانه با واردات کالای قاچاق و معضلات دست و پاگیر داخلی دغدغه‌های تولید پوشاک دچار چالش‌های جدی شده است.
مشکلات صنعت پوشاک فقط مختص این روزها نیست، در سالهای 64 و 66 تولیدات تولیدکنندگان داخل از 99 درصد به 30 تا 40 درصد کاهش یافت و در حال حاضر شرایط اندکی مناسب شده، البته نمی‌خواهیم ناامیدی داشته باشیم اما در بخش پوشاک مواد اولیه ما تمام وارداتی است بماند که از سال 94 و 96 تولید داخلی مطلوب شده و اصفهان حرف برای گفتن دارد.
در حال حاضر براساس نیازها و استقبال تولید داخلی مطلوب شده در سال گذشته چند افتتاحیه پوشاک در شهرک صنعتی جی اصفهان داشته‌ایم متأسفانه از نظر بازاریابی دچار چالش هستیم که باید اقداماتی اجرایی شود.
دلایل جولان کالای خارجی با نرخ‌های گران و برندهای بیگانه در بازار چیست؟
خطابخش: نه مشکل از تولیدکننده ما است و نه معضل واردات بلکه مشکلات فرهنگی داریم، نیاز به فرهنگ‌سازی و تبلیغات رسانه‌های دیداری و شنیداری برای حمایت از کالاهای ایرانی وجود دارد که تاکنون نداشته‌ایم و این مسائل حمایت جدی مسئولان را می‌طلبد.
اکنون در اصفهان کت و شلوارهایی با مطلوبترین کیفیت تولید می‌شود که اگر در کنار کالای وارداتی به فروش برسد می‌گویند آن جنس ایرانی، خارجی است، اما براساس تقاضای مردم از اجناس غیر ایرانی مغازه‌داران و فروشندگان داخلی مجبورند که مارک خارجی را بر تولید داخل بزنند و نیاز جدی به فرهنگ‌سازی قابل مشهود است.
آیا برندسازی ایرانی در بازار اصفهان شناخته شده و کیفیت برندهای داخلی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
خطابخش: 100 درصد برند تولید داخل با کیفیت مطلوب داریم اما با نبود فرهنگ‌سازی واردات اجناس خارجی و استقبال مردم از کالاهای ترک برند ایرانی ناشناخته مانده است.
اکنون براساس هزینه‌های سنگین جانبی قیمت تولیدات داخل بالاتر تمام می‌شود و چنانچه با حمایت از تولیدکنندگان این هزینه‌ها کاهش یابد کیفیت تولیدات ایرانی مطلوب است و می‌توانند وارد بازار رقابتی شوند و صادرات هم داشته باشیم.
چرا برندهای پوشاک ایرانی شناخته شده همانند برند ترک به حیطه تبلیغات وارد نشده‌اند و تولیدکنندگان خود را از فرهنگ‌سازی عقب کشیده‌اند؟
خطابخش: در 7 تا 8 سال گذشته تاکنون تولیدات با کیفیت داخلی در اصفهان با افزایش هزینه‌های جانبی کاهش یافته و اجناس داخل هم به نام جنس خارجی عرضه می‌شود، نیاز تبلیغ و فرهنگ‌سازی در صدا و سیما براساس نامگذاری امسال به سال حمایت از کالای ایرانی بسیار قابل لمس است تا تولیدکنندگان داخلی امیدوار به فروش تولیدات خود باشند، اما سودی که برای ما تعریف شده آنقدر نیست که بتوانیم در تبلیغات لحاظ شود.
چنانچه فرهنگ‌سازی و تبلیغات صدا و سیما را داشته باشیم تولیدات واحدهای تولیدی هم افزایش می‌یابد و 100 درصد در عرضه پوشاک ایرانی موفق خواهیم بود.
امسال قیمت‌های پوشاک داخلی گران‌تر از سال‌ها و ماه‌های گذشته بوده آیا این امر سبب دوری مردم از خرید تولید داخل نشده است؟
خطابخش: امروز اگر تولیدات داخلی پوشاک افزایش یابد اما هزینه‌های جانبی همچنان گران باشد به مروز زمان کیفیت پایین آمده و اجناس تولیدی هم با قیمت‌های بالاتر عرضه می‌شود.
امیدوار به تولید هستیم زیرا تولیدات داخلی جواب داده اما این مسئله در کشور ما با معضلات بسیاری روبه‌رو بوده و هست و یکی از مشکلات آن قیمت است زیرا در هیچ کشوری قیمت‌گذاری نداریم و عرضه پوشاک رقابتی است متأسفانه این امر مهم در ایران اجرا نمی‌شود.
با این اوصاف در سال جاری افزایش پوشاک بیش از 15 درصد نسبت به سال گذشته نداشته‌ایم، بلکه هزینه‌های تولید و تامین دستمزد نیروی انسانی بالا رفته است.
چندین سالی است که سودی که واحدهای فروش پوشاک باید روی اجناس خود بگذارند 20 درصد است چرا هزینه‌های جانبی، مالیات، دستمزدها باید افزایش یابد اما ما نمی‌توانیم بر سود فروش خود بگذاریم و چنانچه حتی یک درصد بر سودها گذاشته شود جوابگوی مسئولان و ادارات گوناگون خواهیم بود.
به اعتقاد شما کدام عوامل داخلی اقتصاد بر کاهش تولیدات صنعت پوشاک تاثیرگذار بوده است؟
خطابخش: امروزه مالیات‌های سنگین تولیدکنندگان پوشاک براساس سود است نه طبق تشخیصی که تخصصی نیست، اکنون سود واحدهای تولیدی و فروشگاه‌ها 20 درصد است اما باید مالیات‌های 50 تا 100 درصدی پرداخت کنند که این مسئله نه تنها سبب خسارت آنها شده بلکه بسیاری از واحدها و مغازه‌داران ورشکسته و تعطیل شده‌اند.
برای نمونه در چند سال گذشته 50 نفر از کشور چین به عنوان سرمایه‌گذار به اصفهان آمده بودند اما اهداف سفر آنها کسب اطلاعات از تولید صنعت پوشاک و نساجی بود که در حین گفت‌وگو بیان کردند که دولت چین برای گسترش فعالیت واحدهای تولیدی از آنها مالیات و هزینه برق دریافت نمی‌کند و این امر بر عملکرد تولیدات آنها بسیار تأثیرگذار است.
افرادی را سراغ داشته‌ایم که به دلیل قیمت پایین مواداولیه تولید سفارش‌های تولید پوشاک خود را به چین ارسال می‌کردند تا برایش صرفه اقتصادی داشته باشد، چرا باید شرایطی برای تولیدکننده در داخل کشور فراهم نباشد که سرمایه‌گذار و فروشندگان مدل و الگو لباس را در آن کشورها سفارش دهد.
در حال حاضر به غیر از پرداخت مالیات‌های سنگین و هزینه‌های بالای جانبی، بیمه، شهرداری و بروکراسی اداری اداره کار یکی دیگر از مشکلات تولیدکنندگان پوشاک داخلی است که نه تنها احترامی برای سرمایه‌گذار قائل نیست بلکه با عدم مدیریت و برنامه‌ریزی دغدغه‌هایی را برای تولیدکنندگان ایجاد می‌کند.
آیا اعطای تسهیلات کارآمد و حمایت‌های همه جانبه از تولید ملی راهکار مبارزه با عرضه پوشاک خارجی و خروج ارز از کشور است؟
خطابخش: تاکنون دولت هیچ‌گونه وامی برای صنف پوشاک پرداخت نکرده، ما تسهیلات نمی‌خواهیم، اما خواستاریم که مالیات‌های سنگین کمرشکن نادرست که سبب ورشکستگی واحدهای تولیدی فعال در اصفهان شده را نداشته باشیم بلکه با تشخیص صحیح و براساس پایه مشخص اجرایی شود.
البته برخی از واحدهای تولیدی به دلیل مشکلات هزینه‌های جانبی صحبت‌هایی در خصوص اخذ تسهیلات می‌زنند، اما وام‌های 4 سالهای که با سودهای کلان، بهره‌ها و دیرکردهای آنها باید 8 ساله پرداخت شوند چه سودی برای تولیدکننده دارد، مگر تولیدکننده چه سودی کسب می‌کند که بهره‌های بالای بانکی را هم متقبل شود.
با این شرایط تسهیلات را خواستار نیستیم، اما سرمایه‌گذاران با حمایت درصدد دلگرمی هستند که با سرمایه‌گذاری امروز در بازار به فردای خود امیدوار باشد نه اینکه با هزینه‌ها بالای جانبی و مالیات‌های سنگین کمرشکن روبه‌رو شوند.
هم اکنون پوشاک در اصفهان، تهران و برخی از شهرستان‌ها با کیفیت مطلوبی تولید می‌شود، اما این عرضه گسترده در بازار داخلی نیازمند حمایت و پشتیبانی است.
البته اعطای تسهیلات بسیار برای واحدهای تولید تأثیرگذار است اما در بخش پوشاک با سودهای تعرفه‌های بالای موجود پرداخت وام به هیچ‌وجه جوابگوی نیاز واحدهای تولیدی نیست و معتقدیم که تسهیلات ندهند و از ما هم بی‌ضابطه و بی‌قانون نگیرند چرا که از فروش اجناس خود 20 درصد سود حاصل می‌کنیم و 80 درصد باید مالیات پرداخت کنیم و این پاسخگوی نیازهایمان نیست.
در سالهای اخیر واردات رسمی پوشاک قاچاق تا چه اندازه تولید ملی را به نابودی کشانده است؟
خطابخش: در 10 سال گذشته واردات پوشاک از کشور چین 80 درصد و ترک 20 درصد بود و قیمت پایین سبب گرایش مردم به خرید کالاهای یک بار مصرف چینی بوده است.
100 درصد مواداولیه ما وارداتی است، مواد خام قبل از تولید ارزش آن بالاتر از پس از تولیدات است که در این زمینه دچار مشکلاتی هستیم، چنانچه باید واردات مواداولیه را کم و بیش داشته باشیم و با تولیدات داخلی به خودکفایی دست یابیم تا دچار این چالش‌ها نشویم.
در کشورهای دیگر تولیدات آنها ارزشمند‌تر از مواد اولیه است اما در ایران تولیدکننده مواد اولیه می‌داند وقتی تولیدات خود را ارائه می‌کند باید در انبارها انباشته کند چرا که سازمان‌های گوناگون و قیمت‌های بالا را پیشرو دارد.
واردات و قاچاق منسوجات تا چه میزانی یا درصدی سبب بیکاری کارگران و تعطیلی واحدهای تولیدی، کارگاه‌های صنعت پوشاک شده است؟
خطابخش: در سال 93 حدود 80 درصد کارگران واحدهای صنفی پوشاک در اصفهان بیکار شدند.
اکنون بازار پوشاک اصفهان را کدام کشورها قبضه کرده‌اند؟
خطابخش: چند سال گذشته کالای چینی در بازار کشورمان با قیمت ارزان و تقاضای بالا گسترده شده بود، اما اکنون به دلیل استقبال مردم و نبود فرهنگ‌سازی از کالای ایرانی واردات پوشاک ترک افزایش یافته که حتی جنس چینی را به نام برند ترک از فروشگاه‌ها خریداری می‌کنند.
اکنون اجناس بی‌کیفیت و یک بار مصرف چینی به دلیل نبود استقبال از بازارهای پوشاک ایران خیلی عقب‌نشینی کرده و بیشترین شکایات ما هم از اجناس چینی است اما باز هم به تولید ایرانی امیدواریم.
با شرایط رکود اقتصادی بر کشور و شرایط فعلی بر صنعت پوشاک و نامگذاری سال 97 با عنوان حمایت از کالای ایرانی راهکارها و پیشنهاداتی برای حمایت از مد و لباس ایرانی دارید؟
خطابخش: کاهش هزینه‌های جانبی تأثیر مستقیمی بر افزایش تولیدات با کیفیت واحدهای تولیدی دارد و سرمایه‌گذاران با خیالی آسوده سرمایه‌های خود را در بازار تزریق خواهند کرد و با به‌کارگیری جوانان حرفه‌ای و حتی بیکار به تولید امیدوار خواهند شد.
اکنون در بخش تولید شرایط مناسب شده و امیدوار به تولیدات داخل هستیم، اما باید با راهکارهای مطلوب از تولیدکنندگان حمایت کنیم و با ایجاد بستری سازگار جوانان را وارد عرصه تولید پوشاک کنیم و از فکر آنها در این صنعت که هنری ماندگار است بهره‌مند شویم.
این نامگذاری که توسط مقام معظم رهبری در سال جاری صورت گرفته به همین سادگی نیست و تخصصی است.
معتقدیم چنین نامگذاری‌هایی باید همیشگی و ماندگار باشد نه اینکه با تأمین زیرساخت‌ها و جلب سرمایه‌گذاری برای حمایت از کالای ایرانی تمام اقدامات به فراموشی سپرده شود، زیرا تولید به همین راحتی‌ها نیست تخصص خود را می‌طلبد.
متأسفانه از افراد توانمند استفاده نمی‌شود، بسیاری از تولیدکنندگان قدرتمند ما از اصفهان رفته‌اند و یا با تغییر شغل خود را بازنشسته کرده‌اند.
با افزایش و نوسانات نرخ ارز آینده صنعت پوشاک را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
خطابخش: با این شرایطی که در بازار ارز حاکم شده مشکلات صنف ما بیشتر از گذشته‌ها خواهد بود طبق پایه و اساس یکبار قیمت دلار را ثابت و قطعی کنند تا تولیدکنندگان از بلاتکلیفی نجات یابند، از ابتدای سال جاری واحدهای تولیدی سرگردانند.
البته تأثیر نوسانات بازار دلار بر قیمت موادخام بسیار خواهد بود، زیرا 100 درصد مواداولیه ما وارداتی و است، اکنون 50 تا 60 درصد پارچه مردانه و 100 درصد زنانه با واردات به داخل کشور تامین می‌شود.
آیا تک نرخی شدن دلار تأثیری بر تولیدات واحدهای تولیدی و کسب و کار صنف پوشاک دارد؟
خطابخش: چنانچه قیمت ارز هم ثابت باشد در حال رقابتی مشکلاتی داریم، زیرا ارزش دلار بالاتر می‌رود، اما پول ما بی‌ارزش می‌شود. با عرضه دلار با هر قیمتی بنده باید امیدوار به بازار آرام باشم، زیرا بلاتکلیفی واحدهای تولید سبب افت آنها شده و شرایط فعلی هم بدتر خواهد شد.
در دو ماه گذشته هم اقدامات برای تک نرخی شدن بدون هیچ‌گونه تاثیری اجرا شد این عملکردها فقط مُسکن چند روزه است باید واقعیت‌ها را بپذیریم و اینکه این پول‌هایی (دلار) که به بازار ریخته می‌شود، کجاست.
واحدهای صنفی فعال در صنف پوشاک اصفهان چه تعدادی هستند و با شرایط فعلی چطور عنوان می‌کنید که تولیدات ما بهتر شده است؟
خطابخش: در شهر اصفهان 200 تا 250 نفر فعال هستند در کارخانه‌های تولید پوشاک و 400 تولیدکننده داریم البته تولیدکنندگان کارخانه‌ها 5 تا 6 نفرند.
چنانچه زیرساخت‌ها و موانع تولید برطرف و هزینه‌های جانبی کاهش یابد آمادگی واحدهای تولید برای تولیدات با کیفیت وجود دارد در حال حاضر انرژی‌‌ها بالقوه است باید با حمایت‌ها اصولی با‌لفعل شود.
اسم تولید دهان پرکن است و با ایجاد شرایط مناسب برای تولیدکنندگان و برطرف کردن موانع و سد تولیدات می‌توانیم با قدمت دیرینه‌ای که در نساجی داریم در فضایی سالم با اجناس خارجی رقابت کنیم.